Αυτά που θα περιγράψω παρακάτω έχω την εντύπωση πως τα έχουν έχετε συναντήσει πολλοί από εσάς.
Το "εσάς" έχει να κάνει με τους γονείς που για αρκετά χρόνια είναι δίπλα στα παιδιά τους (ακαδημίες) και ότι έχει να κάνει με κάποια αθλητική ενασχόληση ενός παιδιού.
Κάποια μέρα όταν ακόμη το παιδί σας είναι 7-8-9 άντε το πολύ πήρατε την απόφαση να το στείλετε και στην περίπτωσή μας η κουβέντα για το μπάσκετ (το ίδιο πιστεύω ότι γίνεται και στα άλλα αθλήματα αλλά είμαστε στον χώρο ) .
Το πήγατε σε κάποια ακαδημία μιλήσατε με τον τους προπονητές και προσπαθήσατε να δείτε από τις πρώτες ημέρες πως είναι το κλίμα πως συμπεριφέρεται το παιδί σας και ποια αντιμετώπιση έχει από τον εκάστοτε προπονητή.
Φυσικά όλα αυτά εάν ανήκετε στην κατηγορία των γονέων που είναι δίπλα στα παιδιά τους και όχι στην άλλη κατηγορία όπου βλέπουν τις ακαδημίες κάτι σαν πάρκινγκ παιδιών κάτι που έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια και σιγά σιγά θα εξαφανισθεί.
Με τον καιρό διαμορφώνεται μια σχέση από την καθημερινή τριβή μαθαίνει η κάθε πλευρά την άλλη και αν υπάρχει κοινό σημείο με την πορεία των χρόνων αυτό είτε γίνεται μια καλή συνεργασία σε επίπεδο συμπαράστασης ή μπορεί να φέρει συγκρούσεις με αφορμή ενδεχόμενη "αδικία" του παιδιού σας.
Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα και μην μου πείτε ότι ποτέ δεν κάνατε κάτι υπερβολικό που στο τέλος το έχετε μετανιώσει.
Εάν για κάποιο λόγο το παιδί σας τυχαίνει να έχει τα πρώτα χρόνια μέχρι την ηλικία που θα πάρει το βάπτισμα του πυρός σε κάποιο πρωτάθλημα τον ίδιο προπονητή σημαίνει ότι κάτι πάει καλά και κυρίως πως το παιδί σας βρήκε επίπεδο συνεργασίας σεβασμού και ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε.
Υπάρχει δηλαδή μέσω της καθημερινής τριβής ένας αμοιβαίος σεβασμός ή μια αμοιβαία υπαναχώρηση.
Και βλέπετε ότι το παιδί σας που μπορεί κάποιες στιγμές να γκρινιάζει για ένα κατσάδιασμα του προπονητή ή μια στιγμή που θεώρησε ότι αδικήθηκε να καταφέρετε κατά του αλλά την επόμενη στιγμή να είναι ο καλύτερος υπερασπιστής του σε μια τυχόν κακή κουβέντα εναντίον του.
Όταν κερδίσει αυτόν τον σεβασμό ο προπονητής από τους παίκτες του τότε έχει εκπληρώσει δύο στόχους γιατί όλοι το ξέρουμε δεν είναι μόνο εκπαιδευτής αθλήματος είναι ταυτόχρονα παιδαγωγός.
Φυσικά και η άλλη μεριά του προπονητή έχει διαμορφώσει σχέσεις απόψεις φιλίες ή μη φιλίες τυπικές σχέσεις ένα καλημέρα που λέμε αλλά το ότι είναι από την τρυφερή ηλικία έως το σημείο που θα μπει σε παιχνίδι με απαιτήσεις μαζί με τα παιδιά έχει κερδίσει και αυτός.
Κερδίζει πολλές φορές και κούραση ένταση νεύρα απογοητεύσεις αλλά σε ποιο σημείο της ζωής είναι όλα τέλεια πόσο μάλλον όταν έχεις ρόλο παιδαγωγού .
Μπορεί να έχετε ακούσει πολλούς προπονητές να το παίζουν σκληροί αλλά στο τέλος τέλος όλοι έχουν να πάρουν κάτι έχουν την ευκαιρία να δούνε
αλλιώς κάποια πράγματα που σε διαφορετική περίπτωση θα τα έκριναν αδύνατα ή και αστεία.
Και εσύ ως γονιός σαν τρίτος στην σχέση κάθεσαι και βλέπεις αυτή τη σχέση είτε σε αρέσει είτε παρεμβαίνεις και εδώ μπορεί να έχει και τα δύο αποτελέσματα καλό και κακό κανένας δεν ξέρει το πότε το πως και το γιατί. Υπάρχουν ειδικοί ψυχολόγοι για να απαντήσουν . Εδώ παραθέτω αυτά που λίγο πολύ συμβαίνουν στο καθένα μας.
Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που παίρνονται μεγάλες αποφάσεις.
Η χρόνια τριβή μπορεί να κουράσει το ένα μέρος ή να χρειάζεται αλλαγή ή ακόμη καλύτερα να έχει εξειδικευτεί τόσο πολύ σε μικρές ηλικίες που ίσως να μην μπορεί να δει πως οι μικροί μεγάλωσαν και χρειάζονται κάτι άλλο.
Εκείνη τη στιγμή παίρνονται αποφάσεις . Αφήνεις πίσω τα πάντα και ξεκινάς κάτι άλλο.
Ίσως να σας κούρασα με την φλυαρία μου αλλά όταν θα δέσω τον πρόλογο (υπομονή ακόμη στον πρόλογο είμαι ) με το κυρίως θέμα θα καταλάβετε.
Ξέρετε πως ασχολούμαι με το μπάσκετ με δική μου θέληση αλλά παράλληλα είμαι και φίλαθλος του παιδιού μου.
Το παιδί λοιπόν που ήταν μια σταλιά μεγάλωσε με πέρασε στο ύψος και ήρθε η ώρα να απογαλακτιστεί ????????
Από μικρό παιδί όπως και τόσα άλλα είχαν να κάνουν κυρίως με έναν άνθρωπο. Τα πήρε μικρά τα έμαθε όλα όσα ξέρουν και τώρα ήρθε η ώρα να αφήσουν πίσω όλα αυτά και να ξεκινήσουν με νέο πρόσωπο την επόμενη αθλητική τους πορεία.
Λοιπόν ο κύριος αυτός που τους έβαλε στο παιχνίδι είναι ο αγαπητός Κώστας Ιωαννίδης.
Τον γνώρισα με μαλλιά στα 28 χρόνια νεαρός με πολύ όρεξη και μετά από μια πορεία πολλών χρόνων σχεδόν εννιά ήρθε η ώρα να περάσει σε κάτι άλλο.
Όχι δεν παρατάει το μπάσκετ και ούτε το κείμενο είναι ένα μελοδραματικό πόνημα. Ούτε και ήρθε η καταστροφή αλλά είναι το λιγότερο και πιστεύω συμφωνούν πολλοί άλλοι γονείς για την προσφορά του .
Αγαπητέ Κώστα είναι αλήθεια ότι μόλις το ανακοίνωσες δεν ακούσθηκε ευχάριστα στο αυτί μου.
Με ποιόν θα τρώγομαι ..
.Σε ποιόν θα γκρινιάζω ....
Και γιατί με βάζεις στην διαδικασία να μάθω από την αρχή συστήματα αγωνιστικά στον νέο προπονητή.
Τόσο κόπο κάναμε οι γονείς και ξέρεις ποιοι να σου μάθουμε βασικούς αγωνιστικούς κανόνες .
Και ξέρεις ότι χάρις την σπαστική εμμονή μας έφτασες εδώ που έφτασες ??????
Δηλαδή λίγο πριν κάνεις εισαγωγή στο ψυχιατρείο ...... από αυτά που έχεις ακούσει και πόσα άλλα θα άκουγες εάν έμενες.
Την πιο κρίσιμη στιγμή που βγάλαμε νέα αγωνιστικά πλάνα και τακτικές δείλιασες αγαπητέ ....
Μα εμείς οι γονείς μόνο καλό σκοπό είχαμε ????????????
Απλά πιστεύαμε ότι τα δικά παιδιά και έτσι είναι να το ξέρετε είναι τα καλύτερα δεν κάνουν λάθη ακούνε πιστά καταλαβαίνουν είναι υπομονετικά υποδείγματα συμπεριφορά και φυσικά Κώστα ΑΘΛΗΤΑΡΆΔΕΣ........... και μόνο τα δικά μας..............
Δηλαδή τώρα θα πρέπει να είμαστε με σημειώσεις και κάμερες στις προπονήσεις για να επισημαίνουμε τα λάθη του Χρήστου ????????
Πάνω που είπαμε ότι επιτέλους αυτός έμαθε ας τον αφήσουμε και σε καμιά προπόνηση μόνο του
(στα παιχνίδια φυσικά πίσω από τον πάγκο) μας την έκανες με πλάγια βηματάκια.............
Μαζί θα πηγαίναμε παγκόσμιο πρωτάθλημα ΝΒΑ CSI NCIS CIA NSA NSU και βάλε αλλά είσαι τελικά ταπεινός και δεν θέλεις τα πολλά.
Και για καταλαβαινόμαστε υπάρχει μια εσωτερική αλλαγή στην ακαδημία της Ασπίδας.
Ο Κ.Ιωαννίδης μετά από χρόνια δεν θα είναι στο τιμόνι της παιδικής ομάδας.
Πήρε την απόφαση μετά από σκέψη να δοκιμάσει κάτι περισσότερο να ξεφύγει από τα μικρά πρωταθλήματα.
Έτσι θα αναλάβει την εφηβική ομάδα και θα είναι βοηθός του Δ,Παναγιωτόπουλου στην ανδρική.
Θα πείτε καλά σιγά το πράγμα μια εσωτερική αλλαγή...
Όχι δεν είναι έτσι και όσοι έχουν ζήσει μέσω των παιδιών τους κάτι παρόμοιο θα με καταλάβουν.
Για την αλλαγή φρουράς που έγινε με τον πιο επίσημο τρόπο
(ο νέος προπονητής Χρήστος Βαχαρίδης μίλησε στα παιδιά και ξεκίνησε τις προπονήσεις) θα υπάρξει ρεπορτάζ και παρουσίαση του νέου προπονητή που είναι δικό μας παιδί αγωνίσθηκε στην παιδική ομάδα της πάλε ποτέ BF ΞΑΝΘΗ και μάλιστα κατόρθωσαν την χρονιά του 1999 να φτάσουν στην τέταρτη θέση του πανελληνίου πρωταθλήματος.
Υπήρξε προπονητής της γυναικείας ομάδας του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ 2011-12
. Και μόνο το τελευταίο είναι αρκετό για το ποιος είναι.
Σήμερα όμως ο λόγος στο πριν και στα όσα ζήσαμε μαζί γονείς παιδιά με τον Κ.Ιωαννίδη.
Δεν είναι αγιογραφία αλλά όπως και να έχει είναι μια πορεία χρόνων και το λιγότερο μέσα από λάθη μας γκρίνιες μας και άλλα πολλά δικά μας στραβά που τον έχουν στενοχωρήσει του αξίζει ένα μεγάλο μεγάλο "ευχαριστώ" για τα καλά και τα κακά του ταξιδιού. Βγήκαμε όλοι πιο σοφοί. Και αν αναλογισθούμε τα παραπάνω λάθη ίσως γίνουμε καλύτεροι στο μέλλον. Πιστεύω πως ακόμη και με την δική μου κακή πολλές φορές κριτική κα΄τι καλό να βγήκε στο τέλος. Είναι αλήθεια εύκολο να κριτικάρεις έξω από τον χορό. Και το καταλαβαίνεις την κατάλληλη στιγμή.
Αρά και έτσι με τον πιο ανάποδο τρόπο βγήκε κέρδος.
Ξέρω πως δεν αρέσει η αλλαγή σε πολλά παιδιά σε αυτές τις ηλικίες πόσο μάλλον όταν έχουν μάθει το στράτα στρατούλα από τον συγκεκριμένο κύριο.
Είναι όμως και η κατάλληλη στιγμή για απογαλακτισμό.
Ας τον αφήσουμε να εργασθεί με τους μεγαλύτερους κάτι που ήθελε πολύ.
Πίστεψε τα δύο τελευταία χρόνια ότι μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω και είναι αλήθεια πως ήταν πολύ σπουδαία επιτυχία η δεύτερη θέση στο παιδικό της ΕΚΑΣΑΜΑΘ μια δεύτερη θέση που μπορεί να ήταν και πρωτιά για πολύ λίγο μια τρίχα αλλά μικρή σημασία έχει.
Δούλεψε πολύ αυτά τα τελευταία δύο χρόνια .
Καθημερινές προπονήσεις συν την ακαδημία λογικό είναι να έρθει η κούραση.
Θα κλείσω με την ίδια κουβέντα μετά το τέλος του παιχνιδιού με την Ένωση.
"Κώστα σε ευχαριστούμε για το υπέροχο ταξίδι και όλα όσα γευτήκαμε μαζί "
ΥΓ. Φυσικά Κώστα δεν σημαίνει ότι δεν θα κανονίσεις μόλις γυρίσεις πρώτα για κανένα τουρνουά και για το μετά κανένα τσίπουρο...............
Το "εσάς" έχει να κάνει με τους γονείς που για αρκετά χρόνια είναι δίπλα στα παιδιά τους (ακαδημίες) και ότι έχει να κάνει με κάποια αθλητική ενασχόληση ενός παιδιού.
Κάποια μέρα όταν ακόμη το παιδί σας είναι 7-8-9 άντε το πολύ πήρατε την απόφαση να το στείλετε και στην περίπτωσή μας η κουβέντα για το μπάσκετ (το ίδιο πιστεύω ότι γίνεται και στα άλλα αθλήματα αλλά είμαστε στον χώρο ) .
Το πήγατε σε κάποια ακαδημία μιλήσατε με τον τους προπονητές και προσπαθήσατε να δείτε από τις πρώτες ημέρες πως είναι το κλίμα πως συμπεριφέρεται το παιδί σας και ποια αντιμετώπιση έχει από τον εκάστοτε προπονητή.
Φυσικά όλα αυτά εάν ανήκετε στην κατηγορία των γονέων που είναι δίπλα στα παιδιά τους και όχι στην άλλη κατηγορία όπου βλέπουν τις ακαδημίες κάτι σαν πάρκινγκ παιδιών κάτι που έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια και σιγά σιγά θα εξαφανισθεί.
Με τον καιρό διαμορφώνεται μια σχέση από την καθημερινή τριβή μαθαίνει η κάθε πλευρά την άλλη και αν υπάρχει κοινό σημείο με την πορεία των χρόνων αυτό είτε γίνεται μια καλή συνεργασία σε επίπεδο συμπαράστασης ή μπορεί να φέρει συγκρούσεις με αφορμή ενδεχόμενη "αδικία" του παιδιού σας.
Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα και μην μου πείτε ότι ποτέ δεν κάνατε κάτι υπερβολικό που στο τέλος το έχετε μετανιώσει.
Εάν για κάποιο λόγο το παιδί σας τυχαίνει να έχει τα πρώτα χρόνια μέχρι την ηλικία που θα πάρει το βάπτισμα του πυρός σε κάποιο πρωτάθλημα τον ίδιο προπονητή σημαίνει ότι κάτι πάει καλά και κυρίως πως το παιδί σας βρήκε επίπεδο συνεργασίας σεβασμού και ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε.
Υπάρχει δηλαδή μέσω της καθημερινής τριβής ένας αμοιβαίος σεβασμός ή μια αμοιβαία υπαναχώρηση.
Και βλέπετε ότι το παιδί σας που μπορεί κάποιες στιγμές να γκρινιάζει για ένα κατσάδιασμα του προπονητή ή μια στιγμή που θεώρησε ότι αδικήθηκε να καταφέρετε κατά του αλλά την επόμενη στιγμή να είναι ο καλύτερος υπερασπιστής του σε μια τυχόν κακή κουβέντα εναντίον του.
Όταν κερδίσει αυτόν τον σεβασμό ο προπονητής από τους παίκτες του τότε έχει εκπληρώσει δύο στόχους γιατί όλοι το ξέρουμε δεν είναι μόνο εκπαιδευτής αθλήματος είναι ταυτόχρονα παιδαγωγός.
Φυσικά και η άλλη μεριά του προπονητή έχει διαμορφώσει σχέσεις απόψεις φιλίες ή μη φιλίες τυπικές σχέσεις ένα καλημέρα που λέμε αλλά το ότι είναι από την τρυφερή ηλικία έως το σημείο που θα μπει σε παιχνίδι με απαιτήσεις μαζί με τα παιδιά έχει κερδίσει και αυτός.
Κερδίζει πολλές φορές και κούραση ένταση νεύρα απογοητεύσεις αλλά σε ποιο σημείο της ζωής είναι όλα τέλεια πόσο μάλλον όταν έχεις ρόλο παιδαγωγού .
Μπορεί να έχετε ακούσει πολλούς προπονητές να το παίζουν σκληροί αλλά στο τέλος τέλος όλοι έχουν να πάρουν κάτι έχουν την ευκαιρία να δούνε
αλλιώς κάποια πράγματα που σε διαφορετική περίπτωση θα τα έκριναν αδύνατα ή και αστεία.
Και εσύ ως γονιός σαν τρίτος στην σχέση κάθεσαι και βλέπεις αυτή τη σχέση είτε σε αρέσει είτε παρεμβαίνεις και εδώ μπορεί να έχει και τα δύο αποτελέσματα καλό και κακό κανένας δεν ξέρει το πότε το πως και το γιατί. Υπάρχουν ειδικοί ψυχολόγοι για να απαντήσουν . Εδώ παραθέτω αυτά που λίγο πολύ συμβαίνουν στο καθένα μας.
Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που παίρνονται μεγάλες αποφάσεις.
Η χρόνια τριβή μπορεί να κουράσει το ένα μέρος ή να χρειάζεται αλλαγή ή ακόμη καλύτερα να έχει εξειδικευτεί τόσο πολύ σε μικρές ηλικίες που ίσως να μην μπορεί να δει πως οι μικροί μεγάλωσαν και χρειάζονται κάτι άλλο.
Εκείνη τη στιγμή παίρνονται αποφάσεις . Αφήνεις πίσω τα πάντα και ξεκινάς κάτι άλλο.
Ίσως να σας κούρασα με την φλυαρία μου αλλά όταν θα δέσω τον πρόλογο (υπομονή ακόμη στον πρόλογο είμαι ) με το κυρίως θέμα θα καταλάβετε.
Ξέρετε πως ασχολούμαι με το μπάσκετ με δική μου θέληση αλλά παράλληλα είμαι και φίλαθλος του παιδιού μου.
Το παιδί λοιπόν που ήταν μια σταλιά μεγάλωσε με πέρασε στο ύψος και ήρθε η ώρα να απογαλακτιστεί ????????
Από μικρό παιδί όπως και τόσα άλλα είχαν να κάνουν κυρίως με έναν άνθρωπο. Τα πήρε μικρά τα έμαθε όλα όσα ξέρουν και τώρα ήρθε η ώρα να αφήσουν πίσω όλα αυτά και να ξεκινήσουν με νέο πρόσωπο την επόμενη αθλητική τους πορεία.
Λοιπόν ο κύριος αυτός που τους έβαλε στο παιχνίδι είναι ο αγαπητός Κώστας Ιωαννίδης.
Τον γνώρισα με μαλλιά στα 28 χρόνια νεαρός με πολύ όρεξη και μετά από μια πορεία πολλών χρόνων σχεδόν εννιά ήρθε η ώρα να περάσει σε κάτι άλλο.
Όχι δεν παρατάει το μπάσκετ και ούτε το κείμενο είναι ένα μελοδραματικό πόνημα. Ούτε και ήρθε η καταστροφή αλλά είναι το λιγότερο και πιστεύω συμφωνούν πολλοί άλλοι γονείς για την προσφορά του .
Αγαπητέ Κώστα είναι αλήθεια ότι μόλις το ανακοίνωσες δεν ακούσθηκε ευχάριστα στο αυτί μου.
Με ποιόν θα τρώγομαι ..
.Σε ποιόν θα γκρινιάζω ....
Και γιατί με βάζεις στην διαδικασία να μάθω από την αρχή συστήματα αγωνιστικά στον νέο προπονητή.
Τόσο κόπο κάναμε οι γονείς και ξέρεις ποιοι να σου μάθουμε βασικούς αγωνιστικούς κανόνες .
Και ξέρεις ότι χάρις την σπαστική εμμονή μας έφτασες εδώ που έφτασες ??????
Δηλαδή λίγο πριν κάνεις εισαγωγή στο ψυχιατρείο ...... από αυτά που έχεις ακούσει και πόσα άλλα θα άκουγες εάν έμενες.
Την πιο κρίσιμη στιγμή που βγάλαμε νέα αγωνιστικά πλάνα και τακτικές δείλιασες αγαπητέ ....
Μα εμείς οι γονείς μόνο καλό σκοπό είχαμε ????????????
Απλά πιστεύαμε ότι τα δικά παιδιά και έτσι είναι να το ξέρετε είναι τα καλύτερα δεν κάνουν λάθη ακούνε πιστά καταλαβαίνουν είναι υπομονετικά υποδείγματα συμπεριφορά και φυσικά Κώστα ΑΘΛΗΤΑΡΆΔΕΣ........... και μόνο τα δικά μας..............
Δηλαδή τώρα θα πρέπει να είμαστε με σημειώσεις και κάμερες στις προπονήσεις για να επισημαίνουμε τα λάθη του Χρήστου ????????
Πάνω που είπαμε ότι επιτέλους αυτός έμαθε ας τον αφήσουμε και σε καμιά προπόνηση μόνο του
(στα παιχνίδια φυσικά πίσω από τον πάγκο) μας την έκανες με πλάγια βηματάκια.............
Μαζί θα πηγαίναμε παγκόσμιο πρωτάθλημα ΝΒΑ CSI NCIS CIA NSA NSU και βάλε αλλά είσαι τελικά ταπεινός και δεν θέλεις τα πολλά.
Και για καταλαβαινόμαστε υπάρχει μια εσωτερική αλλαγή στην ακαδημία της Ασπίδας.
Ο Κ.Ιωαννίδης μετά από χρόνια δεν θα είναι στο τιμόνι της παιδικής ομάδας.
Πήρε την απόφαση μετά από σκέψη να δοκιμάσει κάτι περισσότερο να ξεφύγει από τα μικρά πρωταθλήματα.
Έτσι θα αναλάβει την εφηβική ομάδα και θα είναι βοηθός του Δ,Παναγιωτόπουλου στην ανδρική.
Θα πείτε καλά σιγά το πράγμα μια εσωτερική αλλαγή...
Όχι δεν είναι έτσι και όσοι έχουν ζήσει μέσω των παιδιών τους κάτι παρόμοιο θα με καταλάβουν.
 |
| Αρχές περίπου 2005-06 |
(ο νέος προπονητής Χρήστος Βαχαρίδης μίλησε στα παιδιά και ξεκίνησε τις προπονήσεις) θα υπάρξει ρεπορτάζ και παρουσίαση του νέου προπονητή που είναι δικό μας παιδί αγωνίσθηκε στην παιδική ομάδα της πάλε ποτέ BF ΞΑΝΘΗ και μάλιστα κατόρθωσαν την χρονιά του 1999 να φτάσουν στην τέταρτη θέση του πανελληνίου πρωταθλήματος.
Υπήρξε προπονητής της γυναικείας ομάδας του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ 2011-12
. Και μόνο το τελευταίο είναι αρκετό για το ποιος είναι.
Σήμερα όμως ο λόγος στο πριν και στα όσα ζήσαμε μαζί γονείς παιδιά με τον Κ.Ιωαννίδη.
Δεν είναι αγιογραφία αλλά όπως και να έχει είναι μια πορεία χρόνων και το λιγότερο μέσα από λάθη μας γκρίνιες μας και άλλα πολλά δικά μας στραβά που τον έχουν στενοχωρήσει του αξίζει ένα μεγάλο μεγάλο "ευχαριστώ" για τα καλά και τα κακά του ταξιδιού. Βγήκαμε όλοι πιο σοφοί. Και αν αναλογισθούμε τα παραπάνω λάθη ίσως γίνουμε καλύτεροι στο μέλλον. Πιστεύω πως ακόμη και με την δική μου κακή πολλές φορές κριτική κα΄τι καλό να βγήκε στο τέλος. Είναι αλήθεια εύκολο να κριτικάρεις έξω από τον χορό. Και το καταλαβαίνεις την κατάλληλη στιγμή.
Αρά και έτσι με τον πιο ανάποδο τρόπο βγήκε κέρδος.
Ξέρω πως δεν αρέσει η αλλαγή σε πολλά παιδιά σε αυτές τις ηλικίες πόσο μάλλον όταν έχουν μάθει το στράτα στρατούλα από τον συγκεκριμένο κύριο.
Είναι όμως και η κατάλληλη στιγμή για απογαλακτισμό.
 |
| 2011-12 |
Πίστεψε τα δύο τελευταία χρόνια ότι μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω και είναι αλήθεια πως ήταν πολύ σπουδαία επιτυχία η δεύτερη θέση στο παιδικό της ΕΚΑΣΑΜΑΘ μια δεύτερη θέση που μπορεί να ήταν και πρωτιά για πολύ λίγο μια τρίχα αλλά μικρή σημασία έχει.
Δούλεψε πολύ αυτά τα τελευταία δύο χρόνια .
Καθημερινές προπονήσεις συν την ακαδημία λογικό είναι να έρθει η κούραση.
Θα κλείσω με την ίδια κουβέντα μετά το τέλος του παιχνιδιού με την Ένωση.
"Κώστα σε ευχαριστούμε για το υπέροχο ταξίδι και όλα όσα γευτήκαμε μαζί "
ΥΓ. Φυσικά Κώστα δεν σημαίνει ότι δεν θα κανονίσεις μόλις γυρίσεις πρώτα για κανένα τουρνουά και για το μετά κανένα τσίπουρο...............
